|
Komparativna analiza
Većina današnjih kičmenjaka ima zube.
Čovek je razvio najsloženiji dentalni sistem prilagođen
raznovrsnoj ishrani, i on se nalazi na vrhu evolutivne
lestvice.
Kod životinja su zubi veoma raznoliki, a njihova
morfologija odgovara funkciji odnosno načinu ishrane
životinje. Zbog toga je kod biljojeda prisutan veći broj
bočnih zuba, čija velika grizna površina omogućava dobro
žvakanje i pripremu hrane za dalje varenje. I ostali deo
sistema za varenje je specifičan i prilagođen biljnoj
ishrani. Sa druge strane, mesožderi imaju razvijene
prednje zube (posebno očnjake) prilagođene za hvatanje
plena i kidanje mesa.
Kod nekih vrsta zubi rastu samo jednom tokom života
(monodonti), dok se kod drugih oni neprekidno obnavljaju
(polidonti). Neke životinje (poput kornjača) su bezube,
a druge (poput ajkula) imaju ogroman broj zuba koji mogu
da se pomeraju i koji rastu svake dve nedelje. Kod
morskog konja očnjaci rastu tokom celog života, a kod
glodara rastu sekutići koji se troše kroz glodanje i
stalno imaju istu dužinu. Nekim vrstama glodara, kao što
je gvinejsko prase, pored sekutića konstantno rastu i
kutnjaci. Pojedine vrste imaju veoma specifičan oblik
zuba (uslovljen funkcijom) kao npr. šuplji očnjak kod
zmija otrovnica. Ubedljivo nasloženiji i najbolje
razvijen zubik u životinjskom svetu imaju primati, a
najsličniju denticiju čoveku imaju šimpanze.
Preuzeto sa
Wikipedia.org |
